Otrovanje ugljičnim monoksidom (ugljični monoksid, CO), obično poznato kao trovanje ugljičnim monoksidom, uobičajena je vrsta trovanja, obično zbog začepljenih dimnjaka, začepljenih ventilacijskih otvora ili loše ventilacije u raznim sobama.
Čad je opasan jer je bez mirisa i boje. Ako zanemarimo prve simptome trovanja ugljičnim monoksidom, posljedice mogu biti strašne. Čad apsorbiraju respiratorni trakti, on između ostalog povezuje s hemoglobinom i ometa transport kisika u pluća i ispuštanje kisika u tkiva. To rezultira hipoksijom, a posljedično i oštećenjem unutarnjih organa te smrću.
Simptomi trovanja
Simptomi trovanja ugljičnim monoksidom ovise o koncentraciji ugljičnog monoksida u zraku i vremenu izloženosti udisanju. Prvi simptom trovanja ugljičnim monoksidom je glavobolja. Nakon toga slijede: vrtoglavica, povraćanje, vrtoglavica, slabost, bolovi u udovima, konvulzije, pojačani puls i disanje, gubitak svijesti, a u slučaju izlaganja vrlo visokoj koncentraciji ugljičnog monoksida smrt u kratkom vremenu. Karakterističan simptom akutnog trovanja ugljičnim monoksidom također je izrazita crvena boja kože.
Simptomi kroničnog trovanja ugljičnim monoksidom
Ljudi koji se redovito truju ugljičnim monoksidom mogu se žaliti na česte glavobolje, pogoršanje pamćenja i sposobnost logičnog razmišljanja, gubitak apetita, pogoršanje osjeta mirisa, nesanica, pojačani puls, drhtanje mišića, plavkasta koža. Dugotrajno udisanje čak i malih količina ugljičnog monoksida vrlo je štetno za tijelo.
